خیلی وقت بود که میخواستم فیلم آت لان رو ببینم.
دو سه ماه پیش میخواستم با کسی برم ولی نشد که بشه.
این شد که روز پنج شنبه تنهایی رفتم خانه هنرمندان و فیلم رو دیدم.
هم فیلم جالب بود و هم جا و فضایی که فیلم رو دیدم.
پ.ن 2 : فیلم مونولوگ های قشنگی داشت. یکیش که خیلی به دلم نشست این بود:
" از وقتی ایلحان رفته ، دیگه هیچ اسبی به دلم نمیشینه"
مگه میشه از اسب خوشم نیاد؟موجودات بی نظیرین
واقعا بی نظیرن. و با شکوه.
ندیدمش ولی ترغیب شدم ببینم
اگه عاشق اسب و سوارکاری هستی حتما ببین.
و گرنه شاید خوشت نیاد.